آخرین قایق‌هایی است که عزم سفر دارند آیا جایی هست؟ که من از پرسه‌زدن در ایستگاه‌های جنون خسته‌ام و به جایی نرسیدم چشمانت آخرین فرصت‌های از دست رفته‌اند. (نزار قبانی)
در نوبت بعدی
For Next Time
درباره‌ی فرصت دوباره
On Second Chances
شمارۀ 121
مهر ۱۴۰۳
صاحب امتیاز | سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی
با آثاری از | ترانه علی‌نیا، عذرا غنی، محسن عوضوردی، فاطمه حسینی، مهدی عارفیان، هنگامه الهی‌فرد، سعیده ملک‌زاده، عارف قندی‌پور، الیاس بهرامی.
آخرین قایق‌هایی است که عزم سفر دارند آیا جایی هست؟ که من از پرسه‌زدن در ایستگاه‌های جنون خسته‌ام و به جایی نرسیدم چشمانت آخرین فرصت‌های از دست رفته‌اند. (نزار قبانی)
و اگر تو تصمیم بگیری مرا در ساحل قلبی که ریشه‌هایم در آن است، رها کنی، به خاطر داشته باش در آن روز و در آن ساعت دست به کار می‌شوم و ریشه‌هایم را به جستجوی سرزمین دیگری می‌برم. اما اگر تو با آن شیرینی خاصَت روزی احساس کردی به من تعلق داری، ای محبوبم! آن آتش همچنان در من شعله‌ور است. - پابلو نرودا
لنگرانداختن در آب‌های ناشناخته
Anchoring In Uncharted Waters
درباره‌ی تعلق
On Belonging
شمارۀ 120
مرداد ۱۴۰۳
صاحب امتیاز | سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی
با آثاری از | هنگامه الهی‌فرد، سعیده ملک‌زاده، علی‌اصغر غلام‌پور، ترانه علی‌نیا، عارف قندی‌پور، مهدی عارفیان، الیاس بهرامی، محمدرضا هاشمی، ایلیا غلامی صومعه‌بزرگ، نگار موقرمقدم.
و اگر تو تصمیم بگیری مرا در ساحل قلبی که ریشه‌هایم در آن است، رها کنی، به خاطر داشته باش در آن روز و در آن ساعت دست به کار می‌شوم و ریشه‌هایم را به جستجوی سرزمین دیگری می‌برم. اما اگر تو با آن شیرینی خاصَت روزی احساس کردی به من تعلق داری، ای محبوبم! آن آتش همچنان در من شعله‌ور است. - پابلو نرودا
ما با خیال زنده‌ایم. واقعیت همان خط صاف تکراری همیشگی است که فقط راه برگشت ندارد اما خیال، پرواز است. ما با خیال جهان را قابل تحمل می‌کنیم (پیمان هوشمندزاده).
خیال
Imagination
جایی برای غیرواقعی‌زیستن
A Space for Living Beyond Reality
شمارۀ 116
دی ۱۴۰۲
صاحب امتیاز | سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی
با آثاری از | مهتاب موسوی، امیرحسین حسن‌پور، متین خامسی تهرانی، الناز عباسیان، امین خسروشاهی، مرضیه حقی، شاهد بنی‌اسدی، یلدا غیور، نگار آخوندزاده، هنگامه الهی‌فرد.
ما با خیال زنده‌ایم. واقعیت همان خط صاف تکراری همیشگی است که فقط راه برگشت ندارد اما خیال، پرواز است. ما با خیال جهان را قابل تحمل می‌کنیم (پیمان هوشمندزاده).
داستان مسیر است! جستاری برآمده از تجربۀ زیسته یک ماهۀ سردبیر در قبال سوژۀ محوری و آنچه در هر شماره به وقوع پیوسته یا به هر دلیلی به سرانجام نرسیده است.
شبی که قرار بود، برای مدتی نامعلوم مشهد را به مقصد تهران ترک کنم و بغض دورشدن از زندگی‌ای که ساخته بودم و ترس از زندگی‌ای که معلوم نبود ساخته می‌شود یا نه، امانم را بریده بود؛ دوستی به من گفت که توقع داشته آدم قوی‌تری باشم. این جمله بغضم را خشکاند و افکارم را...
شبی که قرار بود، برای مدتی نامعلوم مشهد را به مقصد تهران ترک کنم و بغض دورشدن از زندگی‌ای که ساخته بودم و ترس از زندگی‌ای که معلوم نبود ساخته می‌شود یا نه، امانم را بریده بود؛ دوستی به من گفت که توقع داشته آدم قوی‌تری باشم. این جمله بغضم را خشکاند و افکارم را در ظرف شیشه‌ایِ مات ریخت و همه‌ی آن احساساتی که درونم وجود داشت را به بی‌حسیِ محض تبدیل کرد. من تنها شده...
شبی که قرار بود، برای مدتی نامعلوم مشهد را به مقصد تهران ترک کنم و بغض دورشدن از زندگی‌ای که ساخته بودم و ترس از زندگی‌ای که معلوم نبود ساخته می‌شود یا نه، امانم را بریده بود؛ دوستی به من گفت که توقع داشته آدم قوی‌تری باشم. این جمله بغضم را خشکاند و افکارم را...
شبی که قرار بود، برای مدتی نامعلوم مشهد را به مقصد تهران ترک کنم و بغض دورشدن از زندگی‌ای که ساخته بودم و ترس از زندگی‌ای که معلوم نبود ساخته می‌شود یا نه، امانم را بریده بود؛ دوستی به من گفت که توقع داشته آدم قوی‌تری باشم. این جمله بغضم را خشکاند و افکارم را در ظرف شیشه‌ایِ مات ریخت و همه‌ی آن احساساتی که درونم وجود داشت را به بی‌حسیِ محض تبدیل کرد. من تنها شده...
مفاهیم یا آن‌چنان‌اند که هستند یا آن‌چنان‌اند که ما می‌فهمیم و معنای‌شان می‌کنیم. زیست‌نگاری روایت تجربۀ زیستۀ هر نویسنده است در پیوستگی با مفاهیم محوری هر شماره و چرخیدن در ابعاد مختلف آن مفهوم و توصیف به‌هم‌پیوسته و هدفمندکرده‌ها، دیده‌ها، شنیده‌ها و چشیده‌هایش.
او دیوِ قصه‌ی من بود. اسمش را گذاشته بودم دیو و تندتند برایش نامه می‌نوشتم. نامه‌هایی مملو از احساسات زخمی و فروخورده‌ای که نمی‌دانم از کدام حفره‌ی تاریک قلبم بیرون می‌آمد. قلمم آغشته به زخمی کهنه بود، اما گرم از خونِ جگری تازه و معطر به بوی سرخس‌های ارتفاعات...
او دیوِ قصه‌ی من بود. اسمش را گذاشته بودم دیو و تندتند برایش نامه می‌نوشتم. نامه‌هایی مملو از احساسات زخمی و فروخورده‌ای که نمی‌دانم از کدام حفره‌ی تاریک قلبم بیرون می‌آمد. قلمم آغشته به زخمی کهنه بود، اما گرم از خونِ جگری تازه و معطر به بوی سرخس‌های ارتفاعات فیل‌بند وقتی در مه فرو می‌روند و در تاریک‌روشنای پیش از غروب، تب‌وتاب بیداری دارند. داشتم می‌گفتم، او دیوِ...
صحنه‌ی اول: همه‌چیز از یک آرزو شروع شد. بعد از چند روز وحشتناک، حس کردم آن‌قدر زندگی را اشتباه آمده‌ام که دیگر راهی برای جبران نیست. خسته، سرگردان، درمانده. به تختم پناه بردم و در تاریکی شب، با تمام وجود آرزو کردم: کاش می‌شد به عقب برگشت. کاش فرصت دوباره‌ای...
صحنه‌ی اول: همه‌چیز از یک آرزو شروع شد. بعد از چند روز وحشتناک، حس کردم آن‌قدر زندگی را اشتباه آمده‌ام که دیگر راهی برای جبران نیست. خسته، سرگردان، درمانده. به تختم پناه بردم و در تاریکی شب، با تمام وجود آرزو کردم: کاش می‌شد به عقب برگشت. کاش فرصت دوباره‌ای داشتم، کاش می‌توانستم راهی را که اشتباه رفتم، از نو انتخاب کنم. صبح که چشم‌هایم را باز کردم، چیزی عوض شده...
او دیوِ قصه‌ی من بود. اسمش را گذاشته بودم دیو و تندتند برایش نامه می‌نوشتم. نامه‌هایی مملو از احساسات زخمی و فروخورده‌ای که نمی‌دانم از کدام حفره‌ی تاریک قلبم بیرون می‌آمد. قلمم آغشته به زخمی کهنه بود، اما گرم از خونِ جگری تازه و معطر به بوی سرخس‌های ارتفاعات...
او دیوِ قصه‌ی من بود. اسمش را گذاشته بودم دیو و تندتند برایش نامه می‌نوشتم. نامه‌هایی مملو از احساسات زخمی و فروخورده‌ای که نمی‌دانم از کدام حفره‌ی تاریک قلبم بیرون می‌آمد. قلمم آغشته به زخمی کهنه بود، اما گرم از خونِ جگری تازه و معطر به بوی سرخس‌های ارتفاعات فیل‌بند وقتی در مه فرو می‌روند و در تاریک‌روشنای پیش از غروب، تب‌وتاب بیداری دارند. داشتم می‌گفتم، او دیوِ...
صحنه‌ی اول: همه‌چیز از یک آرزو شروع شد. بعد از چند روز وحشتناک، حس کردم آن‌قدر زندگی را اشتباه آمده‌ام که دیگر راهی برای جبران نیست. خسته، سرگردان، درمانده. به تختم پناه بردم و در تاریکی شب، با تمام وجود آرزو کردم: کاش می‌شد به عقب برگشت. کاش فرصت دوباره‌ای...
صحنه‌ی اول: همه‌چیز از یک آرزو شروع شد. بعد از چند روز وحشتناک، حس کردم آن‌قدر زندگی را اشتباه آمده‌ام که دیگر راهی برای جبران نیست. خسته، سرگردان، درمانده. به تختم پناه بردم و در تاریکی شب، با تمام وجود آرزو کردم: کاش می‌شد به عقب برگشت. کاش فرصت دوباره‌ای داشتم، کاش می‌توانستم راهی را که اشتباه رفتم، از نو انتخاب کنم. صبح که چشم‌هایم را باز کردم، چیزی عوض شده...
همۀ آدم‌ها قصه‌های خودشان را دارند. قصه‌ها و تجربیاتی برآمده از آنچه که دیده‌اند و آنگونه که درک کرده‌اند. حرف‌نگاری شراکت است در تصاویر و ادراکات آدم‌هایی که در جایی خاص از زندگی ایستاده‌اند که ارتباط روشنی با موضوع اصلی دارد.
فرض کنید زندگی شما مثل یک فایل ورد، قبل از اینکه ذخیره‌اش کنید، بسته شود؛ احتمالاً حس خیلی مزخرفی خواهد داشت. انگار تمام تلاش‌ها، امیدها و لحظاتی که ساختید، یک‌باره ناپدید شدند. تجربهٔ جدایی یا همان طلاق که عینی‌ترین نوع پایان‌یافتن یک رابطهٔ عمیق است، هم...
فرض کنید زندگی شما مثل یک فایل ورد، قبل از اینکه ذخیره‌اش کنید، بسته شود؛ احتمالاً حس خیلی مزخرفی خواهد داشت. انگار تمام تلاش‌ها، امیدها و لحظاتی که ساختید، یک‌باره ناپدید شدند. تجربهٔ جدایی یا همان طلاق که عینی‌ترین نوع پایان‌یافتن یک رابطهٔ عمیق است، هم مانند آن فایل وردِ ناپدیدشده، نقطه‌ای است که مجبورت می‌کند روی صفحه‌ای خالی بایستی و از نو شروع کنی. در دنیای...
فرض کنید زندگی شما مثل یک فایل ورد، قبل از اینکه ذخیره‌اش کنید، بسته شود؛ احتمالاً حس خیلی مزخرفی خواهد داشت. انگار تمام تلاش‌ها، امیدها و لحظاتی که ساختید، یک‌باره ناپدید شدند. تجربهٔ جدایی یا همان طلاق که عینی‌ترین نوع پایان‌یافتن یک رابطهٔ عمیق است، هم...
فرض کنید زندگی شما مثل یک فایل ورد، قبل از اینکه ذخیره‌اش کنید، بسته شود؛ احتمالاً حس خیلی مزخرفی خواهد داشت. انگار تمام تلاش‌ها، امیدها و لحظاتی که ساختید، یک‌باره ناپدید شدند. تجربهٔ جدایی یا همان طلاق که عینی‌ترین نوع پایان‌یافتن یک رابطهٔ عمیق است، هم مانند آن فایل وردِ ناپدیدشده، نقطه‌ای است که مجبورت می‌کند روی صفحه‌ای خالی بایستی و از نو شروع کنی. در دنیای...
تجربیات دیگران، به‌خصوص که در فضا و زمان دیگری روزگار بگذرانند؛ همواره بسیار متفاوت و شایان است. دیگرنگاری، برگردان فارسی تجربیاتی‌ست که در موضوع اصلی بیان شده اما به زبانی دیگر و قابل لمس کردن زاویه‌ای دیریاب از موضوع اصلی برای مخاطب.
زندگی بدون فرصت دوباره برای بازگشت و جبران، زندانی مخوف برای ذهن و جسم انسان است. چه می‌شود که برخی به خواست خود یا به جور روزگار، پا به چنین باتلاقی می‌گذارند؟ شکسپیر شیفته‌ی این سیاه‌بختی و راه‌های منتهی به آن بود و شخصیت‌هایش خواسته یا ناخواسته، با حماقت...
زندگی بدون فرصت دوباره برای بازگشت و جبران، زندانی مخوف برای ذهن و جسم انسان است. چه می‌شود که برخی به خواست خود یا به جور روزگار، پا به چنین باتلاقی می‌گذارند؟ شکسپیر شیفته‌ی این سیاه‌بختی و راه‌های منتهی به آن بود و شخصیت‌هایش خواسته یا ناخواسته، با حماقت خودشان یا خیانت اطرافیانشان، دچار این نفرین می‌شوند. در ابتدای تراژدی مکبث، خواهران جادوگر به مکبث وعده‌ی تخت...
زندگی بدون فرصت دوباره برای بازگشت و جبران، زندانی مخوف برای ذهن و جسم انسان است. چه می‌شود که برخی به خواست خود یا به جور روزگار، پا به چنین باتلاقی می‌گذارند؟ شکسپیر شیفته‌ی این سیاه‌بختی و راه‌های منتهی به آن بود و شخصیت‌هایش خواسته یا ناخواسته، با حماقت...
زندگی بدون فرصت دوباره برای بازگشت و جبران، زندانی مخوف برای ذهن و جسم انسان است. چه می‌شود که برخی به خواست خود یا به جور روزگار، پا به چنین باتلاقی می‌گذارند؟ شکسپیر شیفته‌ی این سیاه‌بختی و راه‌های منتهی به آن بود و شخصیت‌هایش خواسته یا ناخواسته، با حماقت خودشان یا خیانت اطرافیانشان، دچار این نفرین می‌شوند. در ابتدای تراژدی مکبث، خواهران جادوگر به مکبث وعده‌ی تخت...
گشتن در بین روزآمدهای مربوط و نامربوط به محور موضوعی‌ست؛ برگزیدن نکته‌ای دارای محل تأمل و تشریح تأثیرات آن بر مسیر زندگی و جهان‌بینی ما. روزنگاری، حیات خلوت موضوعاتی‌ست که نه می‌توان نادیده گرفت؛ نه در قالب موضوع اصلی می‌گنجد.
انتقام به شیوه‌های مختلفی بروز پیدا می‌کند. عیان‌ترین روش آن، صدمه یا لطمه به دیگری است. اما روش پیچیده‌تری هم دارد؛ لطمه به خود! فردی که به نظر خودش مورد ظلم قرار گرفته و توان یا جرئت آسیب به دیگری را ندارد، یا اصلاً مواضع اخلاقی‌اش اجازه‌ی آن را نمی‌دهد، به...
انتقام به شیوه‌های مختلفی بروز پیدا می‌کند. عیان‌ترین روش آن، صدمه یا لطمه به دیگری است. اما روش پیچیده‌تری هم دارد؛ لطمه به خود! فردی که به نظر خودش مورد ظلم قرار گرفته و توان یا جرئت آسیب به دیگری را ندارد، یا اصلاً مواضع اخلاقی‌اش اجازه‌ی آن را نمی‌دهد، به خود آسیب می‌زند تا ظالم از دیدن نتایج ظلمش در او، اذیت شود و شخصِ سوم هم بر بی‌رحمیِ ظالم مهر تأیید بزند. در...
رمز و رموزی که آشکار و نهان، بر آینه‌ی زندگی ما نقش بسته است، چنان می‌نماید که برای درک آن، باید تأملی فراتر از تفکر را بسیج کنیم. کوچک‌ترین اجزای این هستی، به نوبه‌ی خود، به شرطِ تأمل، چنان پیچیده می‌شوند که خود، جهانی را در درون پاسبانی می‌کنند. حال این...
رمز و رموزی که آشکار و نهان، بر آینه‌ی زندگی ما نقش بسته است، چنان می‌نماید که برای درک آن، باید تأملی فراتر از تفکر را بسیج کنیم. کوچک‌ترین اجزای این هستی، به نوبه‌ی خود، به شرطِ تأمل، چنان پیچیده می‌شوند که خود، جهانی را در درون پاسبانی می‌کنند. حال این اجزای کوچک را، مرتبط یا نامرتبط با یکدیگر، اگر در مجموعه‌ای به نام «جهان» تصور کنید، فراتر از وصف و بیشتر از...
سقراط پس از دستگیری و متهم‌شدن به چندین اتهام از جمله فریفتن مردم و گمراه‌کردن جوانان، محکوم به مرگ شد. از طرف شاگردان و طرفدارانش پیشنهاد فرار دریافت کرد. آنان پیشنهاد دادند که می‌توانند سقراط را با شیوه‌هایی از قبیل رشوه‌دادن به نگهبانان فراری دهند و او را...
سقراط پس از دستگیری و متهم‌شدن به چندین اتهام از جمله فریفتن مردم و گمراه‌کردن جوانان، محکوم به مرگ شد. از طرف شاگردان و طرفدارانش پیشنهاد فرار دریافت کرد. آنان پیشنهاد دادند که می‌توانند سقراط را با شیوه‌هایی از قبیل رشوه‌دادن به نگهبانان فراری دهند و او را به سرزمین دیگری هدایت کنند. سقراط این پیشنهاد را قبول نکرد. او دلایل خود را این‌گونه مطرح می‌کند که «هیچ‌گاه...
در یکی از اپیزودهای پادکست «کتاب‌باز» سروش صحت در پاسخ به مجتبی شکوری که از او یک نصیحت خواست، گفت: «اگر کسی اشتباهی کرد و عذرخواهی کرد، ببخشیدش. اگر دوباره آن اشتباه را تکرار کرد و دوباره عذرخواهی کرد، باز هم ببخشیدش. وقتی آدم اشتباهی می‌کند، کاری جز...
در یکی از اپیزودهای پادکست «کتاب‌باز» سروش صحت در پاسخ به مجتبی شکوری که از او یک نصیحت خواست، گفت: «اگر کسی اشتباهی کرد و عذرخواهی کرد، ببخشیدش. اگر دوباره آن اشتباه را تکرار کرد و دوباره عذرخواهی کرد، باز هم ببخشیدش. وقتی آدم اشتباهی می‌کند، کاری جز عذرخواهی از او برنمی‌آید.» این از اصلی‌ترین شعارهای من در زندگی است؛ اینکه باید بخشید. فکر می‌کنم ممکن است روزی...
انتقام به شیوه‌های مختلفی بروز پیدا می‌کند. عیان‌ترین روش آن، صدمه یا لطمه به دیگری است. اما روش پیچیده‌تری هم دارد؛ لطمه به خود! فردی که به نظر خودش مورد ظلم قرار گرفته و توان یا جرئت آسیب به دیگری را ندارد، یا اصلاً مواضع اخلاقی‌اش اجازه‌ی آن را نمی‌دهد، به...
انتقام به شیوه‌های مختلفی بروز پیدا می‌کند. عیان‌ترین روش آن، صدمه یا لطمه به دیگری است. اما روش پیچیده‌تری هم دارد؛ لطمه به خود! فردی که به نظر خودش مورد ظلم قرار گرفته و توان یا جرئت آسیب به دیگری را ندارد، یا اصلاً مواضع اخلاقی‌اش اجازه‌ی آن را نمی‌دهد، به خود آسیب می‌زند تا ظالم از دیدن نتایج ظلمش در او، اذیت شود و شخصِ سوم هم بر بی‌رحمیِ ظالم مهر تأیید بزند. در...
رمز و رموزی که آشکار و نهان، بر آینه‌ی زندگی ما نقش بسته است، چنان می‌نماید که برای درک آن، باید تأملی فراتر از تفکر را بسیج کنیم. کوچک‌ترین اجزای این هستی، به نوبه‌ی خود، به شرطِ تأمل، چنان پیچیده می‌شوند که خود، جهانی را در درون پاسبانی می‌کنند. حال این...
رمز و رموزی که آشکار و نهان، بر آینه‌ی زندگی ما نقش بسته است، چنان می‌نماید که برای درک آن، باید تأملی فراتر از تفکر را بسیج کنیم. کوچک‌ترین اجزای این هستی، به نوبه‌ی خود، به شرطِ تأمل، چنان پیچیده می‌شوند که خود، جهانی را در درون پاسبانی می‌کنند. حال این اجزای کوچک را، مرتبط یا نامرتبط با یکدیگر، اگر در مجموعه‌ای به نام «جهان» تصور کنید، فراتر از وصف و بیشتر از...
سقراط پس از دستگیری و متهم‌شدن به چندین اتهام از جمله فریفتن مردم و گمراه‌کردن جوانان، محکوم به مرگ شد. از طرف شاگردان و طرفدارانش پیشنهاد فرار دریافت کرد. آنان پیشنهاد دادند که می‌توانند سقراط را با شیوه‌هایی از قبیل رشوه‌دادن به نگهبانان فراری دهند و او را...
سقراط پس از دستگیری و متهم‌شدن به چندین اتهام از جمله فریفتن مردم و گمراه‌کردن جوانان، محکوم به مرگ شد. از طرف شاگردان و طرفدارانش پیشنهاد فرار دریافت کرد. آنان پیشنهاد دادند که می‌توانند سقراط را با شیوه‌هایی از قبیل رشوه‌دادن به نگهبانان فراری دهند و او را به سرزمین دیگری هدایت کنند. سقراط این پیشنهاد را قبول نکرد. او دلایل خود را این‌گونه مطرح می‌کند که «هیچ‌گاه...
در یکی از اپیزودهای پادکست «کتاب‌باز» سروش صحت در پاسخ به مجتبی شکوری که از او یک نصیحت خواست، گفت: «اگر کسی اشتباهی کرد و عذرخواهی کرد، ببخشیدش. اگر دوباره آن اشتباه را تکرار کرد و دوباره عذرخواهی کرد، باز هم ببخشیدش. وقتی آدم اشتباهی می‌کند، کاری جز...
در یکی از اپیزودهای پادکست «کتاب‌باز» سروش صحت در پاسخ به مجتبی شکوری که از او یک نصیحت خواست، گفت: «اگر کسی اشتباهی کرد و عذرخواهی کرد، ببخشیدش. اگر دوباره آن اشتباه را تکرار کرد و دوباره عذرخواهی کرد، باز هم ببخشیدش. وقتی آدم اشتباهی می‌کند، کاری جز عذرخواهی از او برنمی‌آید.» این از اصلی‌ترین شعارهای من در زندگی است؛ اینکه باید بخشید. فکر می‌کنم ممکن است روزی...
